Guy Davis (US) - Lon Eldridge & Steven Troch (US/B) Blues - Ragtime GC De Wildeman Herent (15-11-2019) reporter & photo credits: Freddie info organisatie: GC De Wildeman info artist: Guy Davis - Lon Eldridge - Steven Troch © Rootsville 2019

Voor een avondje met lekker luisterende storytellin' blues en verfijnde ragtime moest je op vrijdagavond 15 november in het "GC De Wildeman" te Herent zijn. Op de affiche staat een double bill met enerzijds het Amerikaans-Belgisch duo "Lon Eldridge & Steven Troch" en anderzijds bluesman "Guy Davis". Zowel het duo als de solo-act zijn de laatste jaren niet meer weg te denken op onze podia en worden telkens weer met liefde en open armen ontvangen. Beide acts zagen we vorig jaar nog in België. Zo waren "Lon Eldridge en Steven Troch" nog in 2018 te zien op "Duvel Blues" (concert report) en tekende "Guy Davis" hier in België nog present in de Gentse "Missy Sippy" (concert report). De meest beklijvende van hun concerten beleefde ik evenwel in "Living 29" bij Roel Celis. Zo was "Guy Davis" er te gast op 26 september 2015 (concert report) toen deze zijn album "Kokomo Kid" (album report) kwam voorstellen, en deden "Lon Eldridge en Steven Troch" hem dit in 2017 (concert report) na als voorloper van hun in 2018 uitgebrachte album "Cool Iron" (album report). Een uitgelezen moment dus om beide albums nog eens te beluisteren.

"Guy Davis" zijn laatste digitale handtekening was samen met "Fabrizio Poggi" toen beiden in 2017 "Sonny & Brownie's Last Train" (album report) uitbrachten, dit als tribute aan het duo Sonny Terry en Brownie McGhee. "Lon Eldridge en Steven Troch" die zullen dan weer in het uiterste geheim aan een opvolger voor "Cool Iron" zitten te werken. Nieuwe albums of niet het wordt met zekerheid genieten hier in "GC De Wildeman". Voor "Guy Davis" is het voor zijn nieuwe toer de eerste keer dit jaar, "Lon Eldridge en Steven Troch" zag ik deze maand eerder al aan het werk tijdens een warm apero-concert (concert report) in "GC Den Egger" dit in mijn achtertuin. Time for action dan maar en zo zou ik kunnen zeggen van snaveltjes toe maar daar hoef je bij dit immer luisterend publiek in "GC De Wildeman" geen punt van te maken.

Les Moustaches Retro sont arrivés en beginnen eraan met het gepaste "Country Gentleman". Knap hoe het fingerpickin' gitaarspel van Lon en het harmonicaspel van Steven prachtig in elkaar vloeien. Een lust voor het oor te noemen. Afkomstig uit het plaatsje Chattanooga, TN. kan het uiteraard niet ander of er zit een "Chattanooga Blues" eraan te komen. Een nummer waarbij je beiden gewoonweg voelt wandelen op "Main Street".

Eeentje waarbij de credits worden toegeschreven aan Steven Troch is het prachtige instrumentale 'Sunday Morning Wals" alsof je jezelf voelt wegdwalen op Montmartre in gezelschap van une valse musette. Met als voorkeur pre-war blues heeft Lon Eldridge ook wel enkele pareltjes uit die periode in petto. Zo krijgen we eerst "My Handyman" van Ethel Waters uit 1927 en vervolgens een bawdy bluesje van Bessie Smith met "I Need A Little Sugar in My Bowl".

Het country bluesje "Hobo's Blues" kwam Lon Eldridge te schrijven met Mississippi John Hurt in gedachten en zo werd het tijd voor een gospel met "I Wish I Was in Heaven Sittin' Down". "Travellin' Riverside Blues" was eentje niet van Led Zeppelin, maar wel degelijk van de godfather of the blues, Robert Johnson. "Ragtime Monkey" is vanavond het sluitstuk van "Lon Eldridge & Steven Troch"...that monkey loves the Victrola ;-)

Gewapend met een akoestische 6 en 12 snarige gitaar, een banjo en een grote dosis humor is het dan de beurt aan "Guy Davis". Een certitude is dat er geen verveling toeslaat bij een concert van Guy Davis die zijn nummers gezwind aan elkaar komt te praten. Al wandelend komt hij de zaal binnen met Howlin' Wolf's "Spoonful". Al meteen met "Takin' Just A Little Bit Of Time" weet Davis meteen al een sing-a-long te creëren hier in "De Wildeman".

Voor zijn derde nummer van de avond roept hij al meteen het duo "Lon Eldridge en Steven Troch terug op het podium voor het brengen van "I Got The Blues All Around Me", en dat was ook zo. Bij het brengen van "I Got A Letter In My Pocket" kan je ook een bekend rifje horen dat we kennen van eentje van Woodie Guthrie. Tijd om even de 12-string ter hand te nemen met "That's No Way To Get Along", eenje dat Davis ging lenen bij Reverend Robert Wilkins.

Het grappige verhaal over een "Shaking Pudding" dan maar met de banjo in aanslag. Ook bijzonder humoristisch gebracht, zowel het nummer als de intro is "Come Get You Some" over illegale "Moonshine" waarna Guy Davis het verhaal brengt over de "Kokomo Kid" van het gelijknamig album. Een nummer dat gaat over een "zwarte kolenboer" in "Washington DC" die mee met de tijd wist te evolueren.

Als eerbetoon aan Sonny Terry krijgen we "New Shoes", een nummer dat Davis in de typische speelstijl van Sonny Terry komt te brengen en dus een homage waardig. Ook folk krijgen we in zijn blues met "Just Like A Woman" waarna we terug naar de vertrouwde blues terug gaan met Muddy Water's "My Eyes Keep Me In Trouble". Een song die je ook kan terug vinden op het album "Juba Dance" dat hij opnam met Farbrizio Poggi. We krijgen ook nog het aangrijpende en tragische verhaal over "Sugarbelly" waarna weerom een spontane sing-a-long volgt op "I Wish I Didn't Stay Away So Long", eentje met een speciale betekenis voor Guy Davis. "Kisses Sweeter Than Wine" werd dan de bisser, een nummer dat in 1950 door "The Weavers" werd afgeleid uit "If It Wasn't For Dicky" van Leadbelly dit het schreef in 1937. Guy Davis...he kept on tuning :-)